HAKKIMDA
Bürokrasi, siyaset ve adabımuaşeret kurallarının şekillendirdiği bir coğrafyada dünyaya gelmek İbn-i Haldun’un dediği gibi “kader”dir. Benim kaderim de 1969 yılında Ankara’da dünyaya gelmekmiş.
“Görsün, bilsin, aklı kalmasın” diyerek çocuklarını elinden geldiğince yetiştirmeye çalışan sıradan bir ailenin çocuğuyum. Elbette ki bir kardeşim var. Çünkü iki çocukludur Ankara’da aileler.
Şehir gibi planlıdır burada yaşayan herkes. Her şeyin önceden düşünüldüğü, ince düşüncenin ince hastalığa yol açtığı, ayağın yorgana göre uzatıldığı, “çocukların görgüsü ve bilgisi artsın” diye imkânların zorlandığı, küçükken sizin adınıza her şeyin düşünüldüğü, ergenlikten itibaren ise her şeyin sizden beklendiği bir şehirdir burası. O nedenle darbeli matkaptan iyi araba kullanmaya, pratik çözümlerden kriz yönetimine kadar her işi layıkıyla yapan kadınların memleketidir Ankara. Ee, haliyle benden beklenildiği gibi kendime yeten bir birey olarak atıldım hayata.
Uzun yıllar bilişim sektöründe çalıştıktan sonra hayata ve insana dokunan projelerde yer alma isteğiyle istifa ettim işimden. Bir dernek çatısı altında engelliler için proje üretirken buldum “kendimi”. Sonra ne mi oldu? Yeniden özel sektöre dönmek zorunda kaldım. Çalışma hayatımın bir noktasında kendime ait bir şirketim de oldu. Hayat işte! Bir gün yeniden iyiliği çoğaltmak adına engelliler yararına çalışacağım, buna tüm kalbimle inanıyorum.
Gelelim web sitesine… Annemin teknoloji ile sınavında söylediği bir cümleden yola çıkarak hazırlandı bu site. Teknolojiye yetişmekte zorlanan çoğu anne gibi o da "tek bir yerden fotoğraflarına ulaşabilsem, uğraşmasam" dediğinde bu siteyi yapmaya karar verdim. Fakat hızla bozulan sağlığı nedeniyle vakit ayırıp bir türlü tamamlayamadığım bu site annemin rahmetli olması ile birlikte ona adadığım bir sayfaya dönüştü.
Bu şehirde doğup büyüyen herkes iyi bilir ki adını taşıyan bir işe imza atmak büyük sorumluluktur. Biraz da mahcubiyettir. İsmini öne sürmek böbürlenmek gibi gelir Ankaralı'ya. Bu yüzden adımı taşıyan bir site açmak biraz endişe verici benim için. Siteyi niye açtığımı hâlâ anlamış değilim!
Evrenin bir köşesinde benimle aynı sıkıntıları yaşayan, aynı güzellikleri gören, iyiliğin bu hayatta en önemli şey olduğunu kavramış olan insanlarla buluşma isteğidir belki de bu site. Kim bilir!
Annemin sayesinde hayatıma giren ve ondan bana yadigar yaramaz kedimden ve günlük hayatın keşmekeşinden fırsat buldukça çektiğim fotoğraflar aracılığıyla buluşmak üzere...
